Udostępnij
Udostępnij
23 sierpnia 2024
Tworzenie (19) Zachwyt tworzenia
Przez długie lata nie zdawałem sobie sprawy, że człowiek w każdej chwili życia tworzy siebie. Wydawało się, że życie sobie biegnie. Zdarzenia następują sekwencyjnie, całkowicie niezależnie ode mnie. Świat zewnętrzny tworzy okoliczności i narzuca to, co dzieje się wokół. Miałem wrażenie, że nic na to nie mogę poradzić. Wydawało się, że jestem biernym odbiorcą tego, co się wydarza.
Myślałem, że mój wpływ na postrzeganie rzeczywistości wokół jest żaden. Wydawało się, że świat napiera na mnie i wyciska sobie, co chce. Nie widziałem przyczyny zdarzeń. Człowiek wydawał się być rzucony przez wir wydarzeń jak piórko przez wiatr. Prawie nic nie mogę, a wszystko robi ze mną co chce jakaś nieznana siła.
Może jeszcze niektórzy z was tak myślą. Myślą, że wasze życie kształtuje ktoś inny. Przysłowie nam podpowiadało, że jesteśmy sami kowalem swego życia. Ale nasze obserwacje tego nie potwierdzały. Dlaczego tak się wydaje? Wydaje się dlatego, że żyjemy w ignorancji.
Nie postaraliśmy się, aby zdobyć wiedzę o sobie. Może nam się nie chciało. Może byliśmy zajęci czymś bardzo ważnym w całym dotychczasowym życiu. Może nikt nam nie pomógł zwrócić swej uwagi na siebie. Może przydusił nas natłok ważnych informacji z telewizora lub telefonu. Może uznaliśmy, że nie ma potrzeby interesowania się sobą, swoim samopoczuciem, zdrowiem, relacjami z innymi i całym swoim życiem. Wiedza na temat nas, naszego postrzegania, naszego myślenia i naszego tworzenia jest wszędzie. Jest wszędzie, ale jest poutykana pośród morza nieistotnych, zbędnych i często szkodliwych informacji.
Mimo to dotarcie do wiedzy o sobie jest łatwe. Wymaga tylko jednego. Chęci! Czy jesteś chętny poznać siebie i poprawić swoje życie?
Możesz być wolny i sam kształtować swoje życie, lub zdać się na innych. Tworzenie siebie według swego zamysłu jest cudownym zajęciem. Zaczynamy od obserwacji samego siebie. Obserwować należy nie tylko swoje zachowanie, ale także emocje, uczucia, myśli i intencje. Możesz nic nie robić, a sama obserwacja siebie wiele Cię nauczy. Obserwowanie siebie i później zastanowienie się, czemu tak zrobiłem, tak się zachowałem lub dlaczego poczułem takie emocje, skąd wzięły się takie myśli, spowoduje pierwszy krok – poznawanie siebie!
Obserwowanie siebie jest całkiem przyjemnym i pouczającym zajęciem. Człowiek ma skłonność do usprawiedliwiania siebie. Mają to ludzie, firmy, politycy i wszelkie organizacje. Bronimy jak twierdzy swoich wypowiedzianych słów, swoich czynów i poglądów. Badania pokazały, że gdy człowiek czy organizacja została oszukana, wymanewrowana i dowiedziała się o tym, że przez to postąpiła źle, będzie z uporem uzasadniać, że postąpiła dobrze, a oszustwa będzie bronić. Nawet nie umiemy się przyznać, że zostaliśmy oszukani. Wstydzimy się tego.
My tworzymy swój świat sami dla siebie w każdej chwili życia. Tworzymy osobno, ale i wspólnie. Współtworzymy rzeczywistość, im wydarzenie jest bliższe nas w przestrzeni i czasie, tym nasz wpływ jest większy. Wraz z oddaleniem się od przestrzeni zajmowanej przez nasze ciała, inni współtworzący mają coraz większy wpływ. Mimo, że inni uczestniczą we współtworzeniu, to i tak wszystko, co zostaje stworzone i przez nas postrzegane, my widzimy jak chcemy. Widzimy według naszego wzorca postrzegania, według naszych przekonań i według znaczenia, jakie nadajemy postrzeżeniu. Dane z postrzegania są surowcem do naszego tworzenia. Jaki surowiec i fabryka, taki produkt. Produkujemy myśli, słowa i czyny. To są trzy sposoby tworzenia. Tym tworzymy siebie i otaczającą nas rzeczywistość. Nikt nie może za nas tego zrobić. Sami jesteśmy kowalem swego losu.
Może jeszcze niektórzy z was tak myślą. Myślą, że wasze życie kształtuje ktoś inny. Przysłowie nam podpowiadało, że jesteśmy sami kowalem swego życia. Ale nasze obserwacje tego nie potwierdzały. Dlaczego tak się wydaje? Wydaje się dlatego, że żyjemy w ignorancji.
Nie postaraliśmy się, aby zdobyć wiedzę o sobie. Może nam się nie chciało. Może byliśmy zajęci czymś bardzo ważnym w całym dotychczasowym życiu. Może nikt nam nie pomógł zwrócić swej uwagi na siebie. Może przydusił nas natłok ważnych informacji z telewizora lub telefonu. Może uznaliśmy, że nie ma potrzeby interesowania się sobą, swoim samopoczuciem, zdrowiem, relacjami z innymi i całym swoim życiem. Wiedza na temat nas, naszego postrzegania, naszego myślenia i naszego tworzenia jest wszędzie. Jest wszędzie, ale jest poutykana pośród morza nieistotnych, zbędnych i często szkodliwych informacji.
Mimo to dotarcie do wiedzy o sobie jest łatwe. Wymaga tylko jednego. Chęci! Czy jesteś chętny poznać siebie i poprawić swoje życie?
Możesz być wolny i sam kształtować swoje życie, lub zdać się na innych. Tworzenie siebie według swego zamysłu jest cudownym zajęciem. Zaczynamy od obserwacji samego siebie. Obserwować należy nie tylko swoje zachowanie, ale także emocje, uczucia, myśli i intencje. Możesz nic nie robić, a sama obserwacja siebie wiele Cię nauczy. Obserwowanie siebie i później zastanowienie się, czemu tak zrobiłem, tak się zachowałem lub dlaczego poczułem takie emocje, skąd wzięły się takie myśli, spowoduje pierwszy krok – poznawanie siebie!
Obserwowanie siebie jest całkiem przyjemnym i pouczającym zajęciem. Człowiek ma skłonność do usprawiedliwiania siebie. Mają to ludzie, firmy, politycy i wszelkie organizacje. Bronimy jak twierdzy swoich wypowiedzianych słów, swoich czynów i poglądów. Badania pokazały, że gdy człowiek czy organizacja została oszukana, wymanewrowana i dowiedziała się o tym, że przez to postąpiła źle, będzie z uporem uzasadniać, że postąpiła dobrze, a oszustwa będzie bronić. Nawet nie umiemy się przyznać, że zostaliśmy oszukani. Wstydzimy się tego.
My tworzymy swój świat sami dla siebie w każdej chwili życia. Tworzymy osobno, ale i wspólnie. Współtworzymy rzeczywistość, im wydarzenie jest bliższe nas w przestrzeni i czasie, tym nasz wpływ jest większy. Wraz z oddaleniem się od przestrzeni zajmowanej przez nasze ciała, inni współtworzący mają coraz większy wpływ. Mimo, że inni uczestniczą we współtworzeniu, to i tak wszystko, co zostaje stworzone i przez nas postrzegane, my widzimy jak chcemy. Widzimy według naszego wzorca postrzegania, według naszych przekonań i według znaczenia, jakie nadajemy postrzeżeniu. Dane z postrzegania są surowcem do naszego tworzenia. Jaki surowiec i fabryka, taki produkt. Produkujemy myśli, słowa i czyny. To są trzy sposoby tworzenia. Tym tworzymy siebie i otaczającą nas rzeczywistość. Nikt nie może za nas tego zrobić. Sami jesteśmy kowalem swego losu.
Komentarze (0)
Zostaw swój komentarz
Przeczytaj też
_11zon (1)_big.jpg)
_big.jpg)
_big.jpg)
