Udostępnij
Udostępnij
06 sierpnia 2024
Tworzenie (18) Czyn
Współtworzą nas dwie części: Świadomość i ciała. Świadomość jest substancją. Formy, czyli ciała, są substancją zbudowaną z materii. Ciała są nośnikami dla Świadomości. Te nośniki to opakowanie dla Świadomości. Przestrzeń jest kolejną substancją. Popatrz, mamy trzy substancje – one współtworzą nas.
Kolejność tworzenia przez Boga trzech substancji, które nas współtworzą, jest następująca:
a) Świadomość – tworzenie polega na pozornym oddzieleniu Boga od siebie w postaci cząstki Świadomości – pierwotnej Świadomości;
b) pierwotna boska Wszechświadomość przekształca część siebie w przestrzeni, która też jest substancją Wszechświadomości, ale przekształconą;
c) przestrzeń tworzy nośniki, materię, co też jest przekształconą Świadomością, ale wyprodukowaną przez przestrzeń.
Słynna Triada – trzy aspekty Boga to trzy substancje: Świadomość, Przestrzeń i Materia. Innych substancji nie ma! One razem stanowią nas. Stanowią naszą Istotę.
Wewnątrz Wszechświata, gdy Istoty zostały powołane do życia, zaczął się proces tworzenia z ich udziałem. W tworzeniu biorą udział zawsze trzy substancje: Świadomość, Przestrzeń i Materia.
Świadomość, Przestrzeń, Materia
W procesie tworzenia, motorem napędowym jest pragnienie. Istota tworzenia, to, czego pragnie. Ta energia pragnienia jest boską energią. Ona jest nam dana. Z jakiej ilości jej skorzystamy, zależy od naszej woli. W jakim kierunku tworzenia użyjemy pragnienia, zależy od naszego chcenia. Chcenie Istoty możemy podzielić na trzy sposoby tworzenia przez nas. Tym sposobom nadajemy nazwę i sposób działania.
1. Myśl – intencja.
2. Słowo – inspiracja.
3. Czyn – tendencja.
Trzech sposobów tworzenia używa Świadomość i używają ciała (forma). Integracja to współtworzenie naszych dwóch części na trzy sposoby.
Wyjaśnianie trzech sposobów tworzenia rozpocznę od czynu. We Wszechświecie wszystko jest w ciągłym ruchu. Gdy się nie porusza, to ma potencjał do czynu. Związane jest to z działaniem sił wewnątrz Wszechświata. Siła pojawiając się, wzrastając lub odwrotnie – osłabiając lub zanikając, uruchamia potencjał ruchu. Na przykład, gdy ktoś Ci wyciągnie krzesło spod pupy, to spadniesz na podłogę. Siła oporu przed grawitacją Ziemi przestała działać. Siłą grawitacji zadziałała aż do podłogi, gdzie napotkała siłę oporu. Oporem są siły elektromagnetyczne, spajające materie zawarte w nogach krzesła.
Ruch obiektów oraz potencjał do ruchu obiektów, gdy zmienią się siły, nazywamy tendencją. Gdy samochód przejeżdża obok Ciebie, tendencją jest to, że Cię minie i dalej będzie się toczył. Tak jest z elektronem w jądrze atomu i planetami krążącymi wokół gwiazd.
W chwili „teraz”, która wynosi 10-⁴⁴ sekundy, odzwierciedlony jest stan Wszechświata w niezliczonych punktach Metaprzestrzeni. Owe punkty pamiętają stan danej chwili. W następnej chwili impuls na tworzenie wszystkiego, co jest wewnątrz Wszechświata, uwzględnia tendencje, często drobne zmiany niezauważalne dla nas. My zdołamy zobaczyć zmianę w położeniu obiektu, gdy impulsów zbierze się co najmniej 10 z 44 zerami.
Tak naprawdę wszelki ruch obiektom nadaje przestrzeń. Energia ruchu pochodzi z przestrzeni, a nie z obiektów zawartych w przestrzeni. Można by powiedzieć, że każdej chwili 10⁻⁴⁴ sekundy znika wszystko i tworzy się na nowo. Stare wciąż znika, a wciąż powstaje nowe. Przestrzeń jest statyczna, nieporuszona, ale wszystko porusza.
Ruch obiektów, jaki dokonuje w przestrzeni, wykonuje Metaprzestrzeń poprzez impulsy punktów. Jakie mają być to impulsy zależy od tego, co obiekty nakazały Metaprzestrzeni wykonać. Nakazują poprzez tendencje, jakie mają.
Tendencje wynikają ze stanu potencjału, kierunku ruchu obiektu i sił. Tak wygląda tworzenie dla przyrody nieożywianej. Tendencja wynika z chęci obiektu do zmiany. Obiekty samodzielnie poruszające się tendencją do określonego ruchu nadają przez chęć. Chcesz napić się kawy, więc wykonujesz ruchy, aby to wykonać. Twoja chęć jest tendencją ruchu, którego Ty nie wykonujesz. Nie masz takiej możliwości, siły sprawczej.
Twój umysł, w postaci świadomej, podświadomej lub nadświadomej, wydał polecenie ruchu. Te impulsy odebrały punkty Metaprzestrzeni i dokonały korekty położenia ciał w następnych impulsach. Każde drgnięcia, czyli impulsy, tworzą fale, a cząstki składają się z różnej konfiguracji fal. Cząstki to materia, to nasze ciała.
Wszelki ruch oraz stan naszych ciał przy każdym impulsie jest odświeżany. Wciąż znika i tworzymy się od nowa jak fala. Do końca nie znikamy i całkiem się co chwilę nie zmieniamy, ponieważ punkty Metaprzestrzeni pamiętają ostatni stan. Tylko dodają zmiany w następnym impulsie, wynikające z tendencji danego obiektu.
To, że cząstki są falą, wie każdy fizyk. Fale zanikają. Gdyby nie mechanizm odświeżania, żadna cząstka by nie przetrwała. Stworzona przez nas rzeczywistość jest ulotna, ona jest jakby na niby. Nasze stworzenie jest iluzją.
a) Świadomość – tworzenie polega na pozornym oddzieleniu Boga od siebie w postaci cząstki Świadomości – pierwotnej Świadomości;
b) pierwotna boska Wszechświadomość przekształca część siebie w przestrzeni, która też jest substancją Wszechświadomości, ale przekształconą;
c) przestrzeń tworzy nośniki, materię, co też jest przekształconą Świadomością, ale wyprodukowaną przez przestrzeń.
Słynna Triada – trzy aspekty Boga to trzy substancje: Świadomość, Przestrzeń i Materia. Innych substancji nie ma! One razem stanowią nas. Stanowią naszą Istotę.
Wewnątrz Wszechświata, gdy Istoty zostały powołane do życia, zaczął się proces tworzenia z ich udziałem. W tworzeniu biorą udział zawsze trzy substancje: Świadomość, Przestrzeń i Materia.
Świadomość, Przestrzeń, Materia
W procesie tworzenia, motorem napędowym jest pragnienie. Istota tworzenia, to, czego pragnie. Ta energia pragnienia jest boską energią. Ona jest nam dana. Z jakiej ilości jej skorzystamy, zależy od naszej woli. W jakim kierunku tworzenia użyjemy pragnienia, zależy od naszego chcenia. Chcenie Istoty możemy podzielić na trzy sposoby tworzenia przez nas. Tym sposobom nadajemy nazwę i sposób działania.
1. Myśl – intencja.
2. Słowo – inspiracja.
3. Czyn – tendencja.
Trzech sposobów tworzenia używa Świadomość i używają ciała (forma). Integracja to współtworzenie naszych dwóch części na trzy sposoby.
Wyjaśnianie trzech sposobów tworzenia rozpocznę od czynu. We Wszechświecie wszystko jest w ciągłym ruchu. Gdy się nie porusza, to ma potencjał do czynu. Związane jest to z działaniem sił wewnątrz Wszechświata. Siła pojawiając się, wzrastając lub odwrotnie – osłabiając lub zanikając, uruchamia potencjał ruchu. Na przykład, gdy ktoś Ci wyciągnie krzesło spod pupy, to spadniesz na podłogę. Siła oporu przed grawitacją Ziemi przestała działać. Siłą grawitacji zadziałała aż do podłogi, gdzie napotkała siłę oporu. Oporem są siły elektromagnetyczne, spajające materie zawarte w nogach krzesła.
Ruch obiektów oraz potencjał do ruchu obiektów, gdy zmienią się siły, nazywamy tendencją. Gdy samochód przejeżdża obok Ciebie, tendencją jest to, że Cię minie i dalej będzie się toczył. Tak jest z elektronem w jądrze atomu i planetami krążącymi wokół gwiazd.
W chwili „teraz”, która wynosi 10-⁴⁴ sekundy, odzwierciedlony jest stan Wszechświata w niezliczonych punktach Metaprzestrzeni. Owe punkty pamiętają stan danej chwili. W następnej chwili impuls na tworzenie wszystkiego, co jest wewnątrz Wszechświata, uwzględnia tendencje, często drobne zmiany niezauważalne dla nas. My zdołamy zobaczyć zmianę w położeniu obiektu, gdy impulsów zbierze się co najmniej 10 z 44 zerami.
Tak naprawdę wszelki ruch obiektom nadaje przestrzeń. Energia ruchu pochodzi z przestrzeni, a nie z obiektów zawartych w przestrzeni. Można by powiedzieć, że każdej chwili 10⁻⁴⁴ sekundy znika wszystko i tworzy się na nowo. Stare wciąż znika, a wciąż powstaje nowe. Przestrzeń jest statyczna, nieporuszona, ale wszystko porusza.
Ruch obiektów, jaki dokonuje w przestrzeni, wykonuje Metaprzestrzeń poprzez impulsy punktów. Jakie mają być to impulsy zależy od tego, co obiekty nakazały Metaprzestrzeni wykonać. Nakazują poprzez tendencje, jakie mają.
Tendencje wynikają ze stanu potencjału, kierunku ruchu obiektu i sił. Tak wygląda tworzenie dla przyrody nieożywianej. Tendencja wynika z chęci obiektu do zmiany. Obiekty samodzielnie poruszające się tendencją do określonego ruchu nadają przez chęć. Chcesz napić się kawy, więc wykonujesz ruchy, aby to wykonać. Twoja chęć jest tendencją ruchu, którego Ty nie wykonujesz. Nie masz takiej możliwości, siły sprawczej.
Twój umysł, w postaci świadomej, podświadomej lub nadświadomej, wydał polecenie ruchu. Te impulsy odebrały punkty Metaprzestrzeni i dokonały korekty położenia ciał w następnych impulsach. Każde drgnięcia, czyli impulsy, tworzą fale, a cząstki składają się z różnej konfiguracji fal. Cząstki to materia, to nasze ciała.
Wszelki ruch oraz stan naszych ciał przy każdym impulsie jest odświeżany. Wciąż znika i tworzymy się od nowa jak fala. Do końca nie znikamy i całkiem się co chwilę nie zmieniamy, ponieważ punkty Metaprzestrzeni pamiętają ostatni stan. Tylko dodają zmiany w następnym impulsie, wynikające z tendencji danego obiektu.
To, że cząstki są falą, wie każdy fizyk. Fale zanikają. Gdyby nie mechanizm odświeżania, żadna cząstka by nie przetrwała. Stworzona przez nas rzeczywistość jest ulotna, ona jest jakby na niby. Nasze stworzenie jest iluzją.
Komentarze (0)
Zostaw swój komentarz
Przeczytaj też
_big.jpg)
_11zon (1)_big.jpg)
_big.jpg)
_big.jpg)
