Świadomość (cz. 16) STWARZANIE ŚWIATA (1)

Od zarania czasu człowiek stawiał sobie pytania kim jest, po co tu jest, skąd się wziął, dokąd zmierza i co będzie dalej po śmierci. Na pytanie kto stworzył nas i cały Wszechświat, najczęściej ludzie mieli odpowiedź: „Bóg”. Natomiast – jak to zrobił i skąd wziął na to tworzywo – powstało wiele mitów, hipotez i barwnych opowieści.

Mity są często:
infantylne – dobre dla dzieci,
filozoficzne – niezrozumiałe dla dorosłych,
religijne – obłudne, z przeznaczeniem dla mas
lub
mistyczne – nasycone symboliką w taki sposób, że nikt nie wie, o co chodzi, ale udaje, że wie.

Nasi Mistrzowie, którzy wyprzedzili nas w rozumieniu rzeczywistości, przekazują nam w przystępny sposób jak to wygląda z perspektywy życia ziemskiego. Zebraliśmy te strzępki informacji i podzielimy się nimi z Wami.

Wszechświat stworzył Stwórca – Bóg. Aby coś stworzyć, tym bardziej Wszechświat, trzeba mieć czym stworzyć. Mieć jakieś urządzenie. By to urządzenie mogło tworzyć, musi mieć jakiś surowiec, z którego to zrobi – stworzy Wszechświat.

Także tam działa zasada zachowania energii. Nic nie powstaje z niczego. Zawsze jest przyczyna i skutek. Przyczyna oddziałuje na skutek, a skutek – na przyczynę. Tak samo jest w skali Boga i Wszechświata. „Jako w niebie, tak i na ziemi”. Jak na górze tak na dole.

Czynniki tworzenia

Podsumowując, jednocześnie muszą wystąpić trzy czynniki do tworzenia:
1. Ten, Który tworzy – Bóg Stwórca;
2. To, co tworzy – narzędzie, fabryka;
3. Z czego tworzy – surowiec.

Występuje jeszcze wiele pomniejszych czynników, ale na razie je pominiemy. Pokrótce omówimy te trzy czynniki, aby choć trochę zrozumieć proces tworzenia Wszechświata.

Koniecznie trzeba wspomnieć, że Wszechświat jest tworzony jednocześnie z tworzeniem Istot, w tym najważniejszej dla nas Istoty – człowieka. Tak naprawdę początek tworzenia człowieka poprzedza początek tworzenia Wszechświata.

Stwórca

Rozpoczniemy omawianie tematu od „Tego, Który tworzy”, czyli Stwórcy – Boga. Tym, Kto tworzy, jest Bóg. Występuje w trzech aspektach lub – dla nas zrozumiale – w trzech osobach.

Teraz mała dygresja. Do określenia aspektów będziemy używać polskich nazw, ale rozumianych jako symbole. Użyjemy też nazw z kultury chrześcijańskiej. Nie będziemy silić się na własne nazwy lub zaczerpnięte z innych kultur. Dość dobrze rozpowszechnione są nazwy z kultur wschodnich, które określają to samo, co można określić naszymi słowami.

Bóg nie jest osobowy. To nie staruszek z brodą i laską. Nasz Bóg to skupienie Świadomości na jednym z fraktali Wszechświadomości. Cały fraktal zawiera więcej ilościowo substancji Świadomości, niż skupienie zwane Bogiem. To skupisko Wszechświadomości – nasz Bóg, Stwórca występuje w trzech aspektach, w skrócie, symbolicznie osobowych, bo nie są to osoby w naszym rozumieniu, lecz aspekty Świadomości.

Aspekty Świadomości

Pierwszy aspekt to Ojciec, Który zajmuje się tworzeniem przestrzeni. Przestrzeń nasyca programami. Jednym z programów jest system tworzenia materii. Odpowiada także za zainstalowanie siatek przestrzeni, które są konieczne do tworzenia materii. Dalej steruje parametrami i prawami Wszechświata, w tym głównymi zdarzeniami.

Drugi aspekt to Matka, Która uprzednio stworzoną przestrzeń nasyca swoimi myślami. Zarządza energiami, nadając materii ruch, czyli życie. Razem aspekt Ojca i Matki wyodrębnia z fraktala Wszechświadomości część własnych skupisk Świadomości Ojca i Matki, i w subtelny sposób je oddziela. Tak tworzony jest Syn. Taki sam, co do Istoty, jak Świadomość Matki i Ojca, ale oddzielony, zaczynający nabierać własnej tożsamości. Staje się osobny, ale całkowicie połączony. Określają to słynne słowa: „Ja i mój Ojciec jedno jesteśmy”.

Trzeci aspekt to Syn, Który ma za zadanie podzielić siebie na niezliczone cząstki swojej Świadomości i umieścić je w utworzonej przez Ojca przestrzeni, na nośniku utworzonym przez Matkę. Jedną z tych cząstek Świadomości jesteś Ty. Dalej Syn zajmuje się inwolucją i ewolucją swych cząstek w konstruowanym przez Ojca i Matkę Wszechświecie.

Ojciec, Matka i Syn

Czym głównie zajmują się te trzy aspekty po pierwszej fali stwarzania? Zajmują się dalszymi falami stwarzania oraz na bieżąco:

Aspekt Ojca: pilnuje balansu Wszechświata, steruje parametrami fizycznymi, inicjuje głównie zdarzenia, zarządza zasadami działania sił spajających;

Aspekt Matki: zarządza zasadami działania uczuć i emocji, zasila swoimi myślami Wszechświat, zarządza zasadami działania energii ruchu;

Aspekt Syna: zarządza inwolucją i podziałami Świadomości, zarządza zasadami przejawiania się Świadomości w Istotach, zarządza ewolucją jednoczenia się Świadomości, rejestruje odczucia Istot.

Bóg tworzy nieustannie, ciągle, na wielką skalę. Bóg tworzy wszystko. Można by rzec, że Bóg tworzy i dogląda swojego stworzenia. Bóg steruje głównymi parametrami fizycznymi i oprogramowaniem Wszechświata oraz głównymi zdarzeniami, ale nigdy nie wtrąca się w życie Istot, łącznie z człowiekiem.

Dał im wszystkim wolność, wolna wolę, wolny wybór. Dał im możliwość tworzenia siebie i tworzenia swego świata (otoczenia). Ty tworzysz swoje życie, a Bóg tworzy całe życie.

Tworzenie przez trzy aspekty

Wróćmy do trzech aspektów Boga jako Stwórcy: Ojca, Matki i Syna. Jak wygląda to z naszej perspektywy? Jak wygląda tworzenie poprzez poszczególne aspekty?

Wyraźnie tworzenie jest inne dla poszczególnych aspektów. Każdy aspekt tworzy inaczej, używa innego urządzenia i tworzy coś innego.

Tworzenie Wszechświata zaczyna się od pierwszej myśli całego Boga o wydzieleniu z Siebie części Świadomości. To oddzielenie od całości części substancji jest bardzo subtelne. Tak subtelne, jak kropla wody, która jest w oceanie. Iluzorycznie, czy teoretycznie, jest niby oddzielna, ale jest jednością i co do substancji – jest identyczna z oceanem.

W tym momencie tworzenia oddzielenia, nie ma jeszcze przestrzeni, a nawet myśli Boga o przestrzeni. Pozorne oddzielenie przez Boga Siebie od Siebie to moment narodzin Syna, trzeciego aspektu Boga, w chrześcijaństwie zwanego Chrystusem.

Teraz mamy trzy osoby boskie: Ojciec, Matka, Syn. I każdy z nich zaczyna zajmować się tworzeniem czegoś innego. Tworzenie przez trzy aspekty jest spójne i podporządkowane jednemu celowi. Celem jest stworzenie życia i odczucie tego życia. Czemu tak jest?

Powodem jest jedyny problem Wszechświadomości – Boga. Problemem jest niemożność odczuwania Siebie, gdy jest się Jednością. Nic innego nie ma, nie ma pola odniesienia, nie ma możliwości porównania, nie ma nic.

Mimo że Bóg jest Miłością i wie o tym, to nie może tego odczuć, to jakby nie było Miłości. Aby mieć możliwość odczuwania, Wszechświadomość, poprzez swoich Bogów, Stwórców, tworzy Wszechświaty. Te Wszechświaty są jakby ciałem Wszechświadomości. Wszechświaty wypełnione są niezliczonymi ilościami Istot, które będąc przeniknięte Świadomością Boga, odbierają niezliczone liczby i niezliczoną różnorodność odczucia.

Bóg czuje, za pośrednictwem Istot, Siebie na wielką skalę, jak przystało na Boga. My, ludzie, jako Mikroświadomość, robimy to samo w mikroskali. Jesteśmy jak Bogowie, tylko mniejsi w skali, ale tacy sami co do istoty sprawy.

Wielcy myśliciele podkreślają często, że oddzielenie jest iluzją, że Bóg jest Wszystkim, Co Jest i nie może być nic innego. Cały Wszechświat jest iluzją, choć istnieje naprawdę. Tyle tylko, że to istnienie jest na niby. Powstało w jakimś celu i zniknie, gdy osiągnie cel.

Nazywamy to Iluzją Rzeczywistości, w przeciwieństwie do Prawdziwej Rzeczywistości (Ostatecznej Rzeczywistości), która jest wieczna, niezmienna i jest Wszystkim, Co Jest. Ostateczna Rzeczywistość to ŚWIADOMOŚĆ!

#świadome życie

#wszechświat

#świadomość

#bóg

Komentarze (0)

Zostaw swój komentarz

Przeczytaj też